Het verhaal staat vandaag ook in de Standaard, onder een grote foto van een bodybuilding contest in Hong-kong. Op de foto staan een heleboel Aziatische bodybuilders en op de voorgrond een vrouw in bikini, met benen die eruit zien alsof de dame in kwestie zich af en toe aan een setje squats waagt (maar ook niet veel meer dan dat). En ik citeer:

De Standaard schreef:

(...) Misschien moeten de organisatoren voor de volgende editie van hun kampioenschap nog verder de wijk nemen om aan de controle te ontsnappen. Naar Hong-kong, bijvoorbeeld, waar deze foto gemaakt werd. De concurrentie is er nogal dunnetjes, zoals je kunt zien. Of toch aan de vrouwelijke kant, want de grootste spieren van deelneemster nummer 8 zitten duidelijk in haar knieën. Daar moeten de vleeshammen rond haar natuurlijk eens goed mee lachen. Zelfs hun borsten zijn groter.

Nu ben ik zelf ook geen liefhebber van bodybuilding, maar waar we allemaal weten dat een beetje elementair respect en poging tot begrip de meeste problemen voorkomt of oplost, lijkt deze journalist dit niet door te trekken tot de gespierde medemens.

De kop van het artikeltje luidt trouwens als volgt:

Al die willen bodybuilden, moeten mannen met borsten zijn.

Men dwingt bodybuilders wel in de underdogpositie waarvan ze steeds beschuldigd worden. En dat men mij soms 'bodybuilder' noemt en die vooroordelen op mijn projecteert, daar kan ik zelf eigenlijk ook niet zo mee lachen. Niet dat het niet grappig is, maar ik zie gewoon geen mogelijk antwoord op zulke spreeksels.

Dat terzijde. België maakt zich echt wel belachelijk in het buitenland, he. Ik zou op dit moment nog trotser zijn een Iraniër te zijn dan een Belg.