Als je spieren stijf zijn dan wilt dat zeggen dat je ze ervoor hebt uitgerokken. Dan heb je een te grootte inspanning gedaan en zijn je spieren aan het dichtgroeien. Je mag de spier daarna nog belasten, maar niet te fel. Je zou ze dan eigenlijk niet mogen trainen als je de pijn voelt. Want anders kunnen de spieren niet juist dichtgroeiien, of te ver openscheuren. Hierdoor kan je blijvende letsels oplopen. Of je moet soms zelfs meer dan twee weken wachten voordat de stijfheid weg is en dat terwijl je die spier niet mag inspannen gedurende die twee weken.
Dus kan je best eerst de oefeneningen verminderen (minder gewicht, minder keren die bepaalde oefening doen) tot je niet meer stijf bent na die oefening en dan kan je pas de oefeningen verhogen.
Veel geluk ermee:)

sluit zich aan bij lietchi, het is meer boerenwijsheid.

Spierstijfheid is het onprettige gevoel dat meestal optreedt na een uitzonderlijke inspanning.

Het typische geval is dat van een langdurige, matig intense inspanning. Daardoor raken de glycogeenreserves in de spieren uitgeput, met afbraak van de spiervezels tot gevolg. Spierstijfheid ontstaat meestal binnen 24 uur na de inspanning en duurt maximum tussen 24 en 72 uur. Nadien herstellen de spieren zich en draagt het organisme geen sporen meer van deze episode… tot de grenzen opnieuw overschreden worden!

De ene contractie is de andere niet

Alle langdurige en zware inspanningen kunnen spierstijfheid veroorzaken. Wel zijn er sterk bevorderende factoren. Onder meer oefeningen met veel “excentrische” contracties. Met andere woorden: wanneer de spier weerstand moet bieden tegen belasting (bv. bij een partijtje armworstelen). Bij “concentrische” contracties daarentegen bewegen de aanhechtingspunten zich naar elkaar toe (roeien), terwijl bij “isometrische” contracties de spier stabiel blijft (schuss-houding bij het skiën). Uiteraard wisselen bij de meeste sporten deze drie soorten bewegingen elkaar voortdurend af. Toch gaan sommige sporttakken met meer excentrische contracties gepaard dan andere. Op de toppen van de tenen lopen of een helling afrennen bijvoorbeeld.

Het kwaad genezen met het kwaad

Er zijn al heel wat behandelingen voorgesteld om stijfheid te verminderen, maar ze zijn niet allemaal even doeltreffend. Traditioneel wordt aangeraden om vóór de inspanning op te warmen en nadien “uit te blazen”. Stretchoefeningen en vooral sauna en warme baden lijken echter doeltreffender, want ze verbeteren de doorbloeding van de geteisterde spieren. Op dezelfde manier kan een lichte oefening 24 uur na een intense inspanning het pijngevoel verminderen of zelfs volledig doen verdwijnen. Ook het gebruik van diverse farmacologische middelen is uitvoerig getest. Soms werd tot 500 mg per dag vitamine C voorgeschreven, zonder merkbaar effect. (Al dan niet steroïdale) ontstekingsremmers hadden al evenmin succes. Alleen aspirine biedt verlichting door het pijngevoel 48 na excentrische contracties of langdurige inspanningen te verminderen. Ontstekingswerende crèmes op basis van salicylzuur hebben een vergelijkbaar resultaat.

Antistijfheidstips

Training is uiteraard primordiaal om spierstijfheid tegen te gaan. Zo kunt u uw spieren trainen om “excentrisch” te werken via plyometrie, om verergering van het probleem te vermijden. U hoeft daarbij zeker geen bovenmenselijke inspanningen te leveren: twee sessies waarbij u telkens gedurende twaalf minuten een helling van 10 % afrent, volstaan om stijve spieren te voorkomen.

26/07/2005
Gilles Goetghebuer
e-gezondheid.be

PS: het is totaal onjuist dat je bij het sporten de spieren uitrekt, het gaat net omgekeerd.
Gelieve geen foute informatie meer te verspreiden.

Ik denk niet dat je een maximum kunt zetten op spierstijfheid ? vorige keer had ik er een volledige week last van ? of ben ik verkeerd