Koop best een tamelijk licht, plastic springtouwtje. Die zijn niet duur, maar wel zeer goed (vaak beter dan de duurdere ledere exemplaren); zo'n lederen springtouwen zijn namelijk doorgaans heel wat zwaarder, waardoor je het niet zo snel kan laten roteren (zodat het springen heel wat minder aangenaam wordt). Het beste zijn (duurdere!) springtouwen met een metalen kern en een zachter omhulsel, hoewel die pijnlijker zijn dan plastic springtouwen bij het raken van je lichaam (wat vaak genoeg gebeurt ).

Touwtjespringen kan je om verschillende redenen doen en moet in die gevallen ook telkens anders gebeuren:

- als opwarming: het springtouw kan erg compact vervoerd worden en touwtjespringen vraagt niet veel plaats. Je kan dus voor je aan je eigenlijk training begint doorgaans gemakkelijk vijf à tien minuutjes aan een rustig tempo springen om je lichaam voor te bereiden op de komende inspanning. In dit geval let je erop dat je niet moe wordt (dat heeft negatieve implicaties op de echte training) en je zoveel mogelijk deel van je lichaam beweegt, i.e. een paar reeksjes knieën hoog brengen voltooien, net als een paar reeksjes hielen tegen het achterwerk en variaties. Het is zeker aan te raden om tijdens deze opwarming korte periodes op te houden met touwtjespringen en ook de armen en het bovenlichaam 'los te gooien'.

- als aerobe conditietraining: om je aerobe uithoudingsvermogen te verbeteren, moet je lange tijd een rustig tempo aanhouden (minstens een half uur). Uiteraard kan je dat ook door touwtje te springen, evenzeer als door te lopen, te zwemmen, fietsen ... maar ik raad het je niet aan omdat touwtjespringen als snel erg saai wordt, daar je steeds op dezelfde plaats blijft.

- als anaerobe conditietraining: volgens mij is dit de ultieme trainingsvorm bij het touwtjespringen, daar je de intensiteit van touwtjespringen gemakkelijk heel hoog kan maken. Uiteraard werk je in dit geval met intervallen, korte (tien à dertig seconden) of langere (tot een paar minuutjes, maar bij voorkeur niet te lang). Ook hier zijn sprongvariaties erg aan te raden: op één been springen (iets wat ik vaak doe is het volgende: een sprong links, één rechts, twee links, twee rechts ... tien links, tien rechts, negen links ... één links, één rechts), double unders (het springtouw om de zoveel sprongen twee keer onder je voeten later doorgaan eer deze de grond raken), cross overs (bij het neerkomen van het springtouw je armen bij de ellebogen kruisen, zodat je door een lus springt --> niet gemakkelijk), vooruit-achteruit springen, hoge sprongen maken, lichtjes hurkend springen, enz. Langer dan een kwartier hoef je dit niet te doen om een zeer goede en zware training te hebben gehad.

Bij het touwtjespringen worden uiteraard vooral de kuiten aangesproken, maar een heleboel andere spieren hebben tevens een bewegende of een stabiliserend funcies: van schouders tot quadriceps, ze doen allemaal wel op één of andere manier mee.

Touwtjespringen is blijkaar nogal nieuw voor jou. Het is dan aan te raden je in het begin enkel op de juiste techniek te concentreren en pas na enkele weken meer aandacht te besteden aan het conditionele aspect (hoewel je tijdens het trainen van de techniek uiteraard ook je cardiovasculaire systeem zal aanspreken.
De basistechniek is niet zo moeilijk, maar vraagt wel wat training om het gewoonte worden: het is niet de bedoeling dat je hoog van de grond komt (een centimeter is genoeg,zolang je touw er maar onderdoor kan). In het begin is je timing echter nog niet goed genoeg om je touw precies op het moment dat je voeten een beetje omhoog komen er onderdoor te laten schieten, maar dat met de tijd zal het wel lukken. Daarnaast moet je niet met twee voeten tegelijk springen. Het beste is om de grootste schok telkens met de andere voet op te vangen, maar niet helemaal, door tevens met de andere voet te assisteren.

Veel succes!

Graag gedaan

It ain't 'bout counting.

Je kan beter een timer gebruiken dan een counter, want je lichaam voelt niet het aantal sprongen, maar wel de intensiteit en de duur van een intensere inspanning.

ik ga gewoon een springtouw met linnen touw kopen denk ik. Ik heb namelijk vroeger (ongeveer vijf jaar geleden) ook een springtouw gehad van kunststof (hol van binnen), maar elke keer als ik verkeerd sprong, werd ik afgestraft met een riemslag in mn nek (A)

Let er maar op dat je springtouw niet te kort is! (te lang kan geen kwaad, want normaal kan je er gemakkelijk een stukje vanaf halen)

Voor de rest kijk je maar hoeveel je d'raan wilt geven. Goedkope springtouwtjes kunnen even goed zijn als dure.

ondanks dat ik een linnen springtouw wilde, bedacht ik me toch de opmerking dat je met plastic harder kan doortrainen, sneller kan. Dus toch een plastic gekocht En als ik word bestraft met nekstriemen, is het alleen maar meer motivatie om het goed te doen
Iedereen om me heen zal wel denken als ze die striemen zien 'wat voor hobby houdt die er op na met zn vriendin....' maar met volharding leert men.

Ik had het over mijn nek Muay Thai maar heb net even 5 minuten mijn beginsituatie gepeild, en ik kom niet echt veel hoger dan 10 keer achter elkaar, maakt niet uit of ik 'loop' op de plaats, of op 1 been. Wisselen van been tijdens springtouwen vind ik trouwens nog wel lastig. Dit zal volgens mij vooral mijn coordinatie verbeteren